در روزگار گذشته دامغان یکی از شهرهای ایالت قومس بوده و مرکز این ایالت نیز محسوب میشده است.
دامغان یکی از کهن ترین شهرهای ایران است و از گذشته تا به حال دارای اهمیت خاصی بوده است . نام این شهر از مغان یعنی آتش پرستان گرفته شده و به ده مغان معروف بوده و گفته اند که مغان باعث آبادی آن شده اند . بعدها در اثر گذشت زمان حرف – ه از میان رفته و الف جای آن قرار گرفته است. بنای شهر دامغان را به هوشنگ نبیره کیومرث که از پادشاهان پیشدادی بوده نسبت می دهند و روزگاری نیز پایتخت اشکانیان بوده و همینطور دامغان را جزء اقلیم چهارم می دانسته اند . در بیشتر کتب جغرافیا و تاریخ ، نام دامغان برده شده که تمامی نوشته های آنها اشاره بر اهمیت و اعتبار شهر قدیمی دامغان دارد چرا که دامغان در سر راه جاده ابریشم و مسیر گذر از غرب به شرق ، از گذشته های دور تا به امروز بوده و صحت و دلیل این ادعا این است : زمانی که یونانیها به شهر تاریخی دامغان می رسند آن را آباد می بینند وبخاطر بزرگی و وجود آذوقه و علوفه فراوان آن را هکاتم پلیس می نامند که هنوز هم به نامهای هکاتم پلیس و صد دروازه معروف و مشهور بوده است . دلیل دیگر این ادعا وجود کاروانسراها ،قلعه ها و تپه های قدیم و برج و بارو حصار عظیم داخل و خارج شهر دامغان است . قدیمی‌ترین مسجـد ایران به نام مسجد تاریخانه در این شهر قرار دارد.
ازجمله این آثار :
- تپه حصار دامغان
- مسجد تاریخانه
- پیرعلمدار
- مسجد جامع
- مجموعه امامزاده جعفر ( امامزاده جعفر – امامزاده محمد – مقبره شاهرخ – برج چهل دختر )
- چشمه علی دامغان
این شهر از غرب به استان تهران، از شمال به استان مازندران و گلستان، از شرق به استان خراسان و ازجنوب به استان اصفهان محدود می شود. فاصله دامغان تا پایتخت 343 کیلومتر، ارتفاع ان از سطح دریا 115 متر و طول و عرض جغرافیائیش بترتیب 54 درجه و 19 دقیقه و 36 درجه و ده دقیقه میباشد.